yolculuk

    

• varacağım yer değil, yolda olmak önemli olan
• yol isterse uzun olsun
• saçlarım uzasın, kısalsın, beyazlar çıksın hatta
• 'benim yolum, ya da hiç' olmasın ama
• toparlamalıyım planlarımı artık
• 4 ayım var hazırlık için
• web tasarımından para kazanmaya başlamak için 4 ayım var
• ve diktiğim ürünlerle para biriktirmek için 4 ay
• sponsor bulmak için 4 ay
• bi takvim hazırlayıp buraya koyacağım öncelikle
• attığım her adımı yazacağım 
• Ayççua the super hero!
• fotoğraflar bi Eskişehir gezisinden, trende, çok güzelim :)

• Ne garip, yaralar zamanla kapanır, kaslar kendini tamir eder, kemikler birbirine kaynarken, kopan sinirlerin öylece bırakılması
• Ve ben öylece bakakalıyorum, beynimle, kalbimle hareket etmesini istiyorum bacağımın
• Beni bırakmadığı için onu çok seviyorum
• Dün kalabalığın içindeyken 3-4 kere bastonuma çarptılar ve düşme tehlikesi atlattım
• Kendimi korumak için kenara çekilmek zorunda kaldım
• Bu demek oluyo mu ki bi daha kalabalığa girmemeliyim?

yaprak diyorum

• bizim incir ağacının maşallahı var
• yaprakları görünce günlerdir evden dışarı adımını atmamış biri olan benim halim, kıyametin delaletlerinden birine şahit olurcasına garipti
• yapraklar çok büyük ama Clara dostum
• dana kadar
• ya bu bizim bahçeyi ekmek gerek bu sene de, ama ne zaman ekilir vakti nedir bu işlerin? daha erken galiba diy mi?

dukkan actim ben

Kis dogmadan neler dogardi? Tabii ki Summerize Me! Kullerinden dogdu yeminle :) www.summerizeme.com

İtalya

Yıllardır tarzanca da olsa konuşmayı denedim// Ferzan Özpetek filmlerindeki tüm diyalogları defalarca orjinal dilinden izledim// kimi zaman ezberden söylediğim oldu// iTunes'taki italyanca ders kasetlerini dinleyip tekrar ettim hep// en sevdiğim İtalyanca kelime: Bicicletta// en sevdiğim mevsim: L'estate// gün gelecek İtalya'da küçük bi kafeden yazacağım günlerimin nasıl geçtiğini buraya// çok heyecanlı!

Turk kahvesi

Ablam ve ben Kadikoyune gideriz turk kahvesi iceriz, oh ne guzel

hisli bir yazı #2

• kırılan sadece kemiklerim değil tabii ki, düştüğümde
• zaman zaman acaip şiddetli ağrıyan sadece bacağım değil
• kalbimi kolayca açamayışım tesadüf değil
• ama buradayım, acaip bi şekilde bütün parçalarımla sıraya dizildim, bekliyorum 

Istanbul

• 
• zaman baya yavasladi mi bana mi oyle geliyo?
• ben de iste dikis mikis, biraz da web tasarim isleri, biraz da ablamin fuar hazirliklari 
• Aralik ayini sevmiyorum zaten
• sonlari sevmiyorum
• Istanbul soguk
• ev sicak

apilalarin guzelleri

aybigun ablam: www.aybegumkubat.com
aybila aplam: www.aybalaakil.com

tiklamayani dovuyolarmis, tiklayip da 7 kisiyle paylasirsaniz bi dileginiz gerceklesiyomus :)

ben uyurken #8 ozlem yaziyor

‘ayça yapar!’
Söz konusu hayatta kalmak olduğunda da.. She does!
Bunu ben söylemiyorum ki! Ben biliyorum, Ayça’yı tanıyorum zaten. Ama annem, babam, kardeşim, Ayça’yla hiç tanışmamış arkadaşlarım, Ayça’yı yalnız işlerinden bilen insanlar, hasbelkader Ayça’dan bahsettiğim herkes aynı şeyi söylüyor. Ayça yapar!
Ben Antalya’ya giderken, İzmir’de yaşayan herkes Ayça’yı tanıyor gibi gelmişti bana. Sanki ben İzmirlileri temsilen gidecek, Ayça’nın hayatta olduğunu teyit edece ve geri dönecektim. Sonra kaldığımız yerden hayatımıza devam edecektik.
Ya yapamazsa..
Hastanenin bahçesinde tanıdık yüzler; İstanbul’dan, özlenen eski günlerden, Ayça ekseninde tanıştığım insanlar var, annesi, ablaları, eniştesi, teyzeleri, arkadaşları filan. Yanlış yere ve zamana ışınlanmış bilimkurgu figüranları gibiyiz. Ya da Ayça hakkında ama O’nun duymasını istemediğimiz bir şeyi konuşmak için toplanmış gibi.
......

Ben deli gibi korktum Aycuş uyurken.  Ya uyanmazsa anasını satayım? Napıcaz o zaman? İnsanın aklı baş edemeyeceği şeyleri yok sayıyor ya, benimki de öyle; dalga geçiyor sanki birileri. Ayça bi' yere kadar gitmiş, biz de O'nu bekliyoruz. Niye Antalya'da, niye hastane bahçesinde bekliyoruz, onu hiç bilmiyorum. Olsun bekleyiş değil beklediğimiz kişi önemli bu kez. Aycuş'u bekliyoruz. Eh, geleceğinden de eminiz! Varsın absürd olsun durum, bekleriz.
........

Solunum cihazının sesine aşık olup aynı zamanda ondan nefret ediyorum. Ayça'nın yaşayacağından eminim, yaşamaya çalıştığından ama tek başına yapamıyor işte. Bir süre daha bu aletin sesli sesli üflemesine ihtiyacı var. Aycuş yardım istemez zaten. Söz konusu nefes bile olsa, ancak zorla yardım edebilirsin O'na.
........

Bir insanın anıları, fikri, hayali mi daha gerçek bedeni mi derseniz, bedeni derdim ben yoğun bakıma girdiğimde. Aycuş'un bedenini görmek, elini tutmak O'nun düşüncelerini de görmektir aynı zamanda, duygularını da görmektir. O'nun yaşadığını bilmektir!
........

Çok zormuş! Ağlamak ta, ağlamamak ta bazen..
.......

Aycuş'un yanına gidip eline enerjili su sürmeye çalışıyorum. Aybigin Abla'yla 'organize işler' olmuşuz, yoğun bakıma poşette okunmuş su sokuyoruz gizli gizli. Yaptığımızdan şüphemiz yok ta, kuralları çiğniyoruz diye tedirginiz biraz. Yakalanmaktan acayip korkuyoruz; bizim memleketimizde hemşirenin çemkirmesinden korkmayan hasta ya da hasta yakını var mı ki? Ağzını açıp usulca Ayça'nın başındaki tıbbi çöpün içine bırakıyorum poşeti. Oh be! Mission is completed :)

Ayça uyanmadan ben dönüyorum. Yazın Aycuş'la Kordon'da çimlerde oturduğumuz, Karaburun'dan Urla'ya göç ettiğimiz(!) İzmir'e. Evimden evime gidiyor gibi hissediyorum bu kez. Aybigin Abla'nın 'bir kardeşim daha oldu' mesajı bitiriyor beni. Çok mutluyum da bir tek uyanınca yanında olmayacağıma üzülüyorum.
.......

Bayramın ilk günü Ayça uyanıyor. Bayram bayram oluyor. Ayça yaşıyor, O'nunla birlikte biz de hayata dönüyoruz. Çok yaşa Aycuş!

0-3 ay

Ben bugun bu ayakkabilari yaptim. Eminim dogar dogmaz trendi yakalamak isteyen bebekler de vardir aramizda.

ben uyurken #7 BUDANS

Korkak bebek adimlariyla temel figurleri ogrenmeye calisirken tanistigimiz, sabahlara kadar antrenman yaptigimiz, derslerde birlikte ter doktugumuz, dans gecelerinde deliler gibi eglendigimiz, festivallerde parladigimiz, sonrasinda diktigim kostumlerle daha da baglandigimiz dostlarim, beni hastanedeyken de yalniz birakmadilar...

Aycacigim;                                                                                                    25.08.2011
Bizim icin onemli oldugunu bilmeni istedik bir kere daha. Bir cogumuzun hobisi gibi gorunse de dans, aslinda bircogumuzun hayatinda en cok deger verdigi olay. Ve o olayin olmazsa olmazi, kostumler. Dans bir anlatimsa, kostum de oyle. Durusunu, cizgisini karsindakilere fisildayan ipucu. Ve biz senin kostumlerinle var olduk sahnede, televizyonda... Senin elinin emegiyle o kadar goz doldurduk, digerlerinden ayrildik.
Bir seyleri yoktan var etmek herkesin yapabilecegi bir sey degil. Bir kiyafeti, bir heyecani, bir umudu. Yillarca kostumlerimizi, dolayisiyla sahne heyecanimizi yoktan var ettin. Simdi de Somali"deki bir suru cocugun umudunu. Senin adina Budans"ca bagis toplayip Somali"ye gonderdik. Bu talihsiz durum buna vesile oldu, ve bircok ac cocugun umudu oldun. Senin onlara verdigin umut, onlarin dualari olarak sana geri donecektir. Burada herkesin hayata donmen icin ettikleri dualar gibi.
Hayat bazen zor, ama herseye ragmen yasamaya deger... Yasayacagin cok mutluluk var, seni heyecanlandiracak bir suru olay, dinleyecegin guzel muzikler, yiyecegin guzel yemekler, Istanbul, dans, tasarim... var. Hepsinden once seni cok sevenler var. Hadi elini cabuk tut aycacigim, guzellikler ve biz BUDANS olarak seni bekliyoruz.
                                                                                                                          BUDANS

Can bebeğin pabuçları

Aynı odaya düşmemizin sebebi hepimizin oda seçiminde geç kalmış olmamızdı, -2. katın en boktan ve en kalabalık odasında tanıştık biz.
Ama olsundu, koca kampüs bizimdi ne de olsa
tepemizden geçen kalorifer boruları damlasa da sorun diildi
14 kişilik oda! adı üstünde kabus gibi
Kıvırcığımla, Bele ve Nursev'le, Rafiş'le, Yeliz'le daha ilk günden bu odada tanıştım
Odamız değiştikçe bu listeye eklenen canlar da oldu tabii
11 yıldır kopmadık, kardeş gibi olduk, güzel anlarda, zor günlerde hep birlikteydik...
İlginçtir biz yurt arkadaşları olarak hiç kavga etmedik
Bi de Boğaziçi'nde okuyosan arkadaş ilk yıl en azından mutlaka yurtta kalınmalı
---------------

Ve biz dün Çorlu'ya gittik Bele, Burak ve ben
Nursev'imizin Can'ı oldu
ohhh şöyle yumulasım geldi çok, ama tuttum kendimi
Ben gitmeden bi gün önce oturdum, Can bebeğimiz yakışıklı, tarz bi bebek olsun diye ona sezonun son modası ekoseli ayakkabılar diktim.
Ay hemen de giydirmişler, nası yakışmış!
----------------
Çorlu meğer çok yakınmış 1 saatte gittik, of ama dönüş yolu kabustu 4 saati buldu trafikten
Ve malesef dönüş yolunda sıkıntılar yaşadık
Tuvalete yetişmem gerekiyodu, çünkü henüz kaslarım tam iyileşmediği için sık sık tuvalete gitmem gerekiyor,
Alaturka tuvaletleri kullanamıyorum, çömelemiyorum çünkü...
yolda trafik ilerlemiyodu, iki ayrı trafik polisinden yardım istedik,
ikisi de bize eskortluk yapabilecekleri halde, 'isterseniz emniyet şeridinden gidin ama kameralar ceza yazarsa biz karışmayız' diyip kestirip attılar
bu kadar kolay işte bi engelliyi mağdur bırakmak
köprü yolundaydık, artık yoldan çıkamazdık da...
Bu engeller ne zaman kalkacak?

dunya turu bilmem kac

ben dun evden ciktim yola
taksiye binmedim, dolmusa bindim!
sonra Besiktas motoruna bindim, of ne kabustu, soyle ki, deniz dalgali motorun zemini kaygan, insanimiz empati yoksunu
neyse ki elimden tutanlar da vardi ve beni oturttular guzelce
ve Besikas"ta Irmik"le bulustuk, Ortakoy"e geldik
Ortakoy bildigimiz Ortakoy diil
Ortakoy Irmik"in evi demek
Hashas ve Lunali bi ev
sular kesikti, biraz soguktu, ama olsun
Dunyaya acilmadan test suruslerine devam ediyorum, tek basima ve toplu ulasimi kullanarak bakalim ne kadar uzaga uzanabiliyorum

P.S: aksakliklar, yazamamalar hep yorgunluktan be arhadasss

dost meclisi

Gunaydin!
of hala cok yorgunum
dunya turunda once
kendi icime kactim bi sureliine
hayamk nerdeymisim ben didim
kabuklarimi soydum zarimi ayikladim, kendimi kendi dudaklarimin arasina koydum
ohh tadimdan yenmiyo

velhasil aslolan ben oyle bi dost meclisindeydim ki... 29 yilimi verdim, 4 gun icinde omurluk dostlar kazandim
soyut konusmayi beceremiyorum ben
gectigimiz haftayi ESSENCE 27 ile gecirdim

fotografimizi cekmislerdi alir almaz bu yaziya eklicem