güzel sanatlar kulübü

• geçenlerde İrmik'le Boğaziçi'ndeki mabedimiz güzel sanatlar kulübü'ne gittik

• kulübün iftiharı olmuşum da, haberim yokmuş

• çok iç geçirdim
• sonra iki haftalık bi atölye çalışması düzenlemeye karar verdik
• başta bez bebek yapacaktık
• ama ben farklı bişey yapmak istedim
• herkes kendini yansıtan birer bebek yapacaktı
• bi form hazırladım ilk hafta için

• ilk hafta dersi, mum ışığında, formdaki sorular üzerinde düşünerek ve konuşarak geçirdik

• ikinci hafta, aksiyona geçtik, herkes bitiremedi bebeğini ama, ben sonuçları o kadar sevdim ki!

• uzun zamandır yazamadım, ağrılarla başım dertte, yazacak bişe de yok ki zaten
• ama şu anda yazmamın sebebi, az önce gördüm, bikaç gün önce dünya engelliler günüymüş
• tek şunu söyleyeceğim: başına gelmeden anlayamazsın, lütfen anladığını da iddia etme

• bu olay öyle bi olay ki, yani engelli olmak, kişiliğimi alıyo, paramparça ediyo, egomu taşın altına koyup eziyo, eziyo, vücudumdaki bütünlük hissini alıyo
• yarım hissediyorum dostum, malesef yarım 
• evet mutluyum çok şükür ama yarım
• yatalak değilim çok şükür ama yarım
• psikolojim sağlam şimdilik ama tam değil işte gelgitlerle idare ediyorum
• geleceğimin yarısı şimdiden alınmış gibi
• günlerimin yarısı boş, boş derken ağrıyla karışık boş

• bilmiyorum ki, sen de belki kendini yarım hissetmişsindir, az hissetmişsindir
• üzüntüden bitkin düşmüşsündür, yalnızlıktan patlamışsındır
• hasta, aç sersefil ortada kalmışsındır
• huzurun kaçmıştır...

• düşünsene, daha ne olduğunu anlamadan o his kaybolup gitmiş, yine kendine gelmişsin
• ama engelli olunca kendine gelemiyosun işte,ben engelli olunca, bi aydır yazmadığım bloguma bunu yazmak istedim
• ve şu anda ağrı dizime çivi çakıyo

• ama şu var, destek olmak önemli, hissettirmeden ama...
• ve üzülün tabii benim için, ya da benim gibiler için ben de üzülüyorum zaman zaman, ama gözümün içine sokmadan yapın bunu