- uzun zamandır yazamadım, ağrılarla başım dertte, yazacak bişe de yok ki zaten
- ama şu anda yazmamın sebebi, az önce gördüm, bikaç gün önce dünya engelliler günüymüş
- tek şunu söyleyeceğim: başına gelmeden anlayamazsın, lütfen anladığını da iddia etme
- bu olay öyle bi olay ki, yani engelli olmak, kişiliğimi alıyo, paramparça ediyo, egomu taşın altına koyup eziyo, eziyo, vücudumdaki bütünlük hissini alıyo
- yarım hissediyorum dostum, malesef yarım
- evet mutluyum çok şükür ama yarım
- yatalak değilim çok şükür ama yarım
- psikolojim sağlam şimdilik ama tam değil işte gelgitlerle idare ediyorum
- geleceğimin yarısı şimdiden alınmış gibi
- günlerimin yarısı boş, boş derken ağrıyla karışık boş
- bilmiyorum ki, sen de belki kendini yarım hissetmişsindir, az hissetmişsindir
- üzüntüden bitkin düşmüşsündür, yalnızlıktan patlamışsındır
- hasta, aç sersefil ortada kalmışsındır
- huzurun kaçmıştır...
- düşünsene, daha ne olduğunu anlamadan o his kaybolup gitmiş, yine kendine gelmişsin
- ama engelli olunca kendine gelemiyosun işte,ben engelli olunca, bi aydır yazmadığım bloguma bunu yazmak istedim
- ve şu anda ağrı dizime çivi çakıyo
- ama şu var, destek olmak önemli, hissettirmeden ama...
- ve üzülün tabii benim için, ya da benim gibiler için ben de üzülüyorum zaman zaman, ama gözümün içine sokmadan yapın bunu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder