dunya turu # 3: funk hu!
- bugün hissetmediğim ayak parmağım iltihaptan dolayı fena halde zonklayınca bizim eve çok yakın olan Validebağ Hastanesi'ne gittik Bebü'yle
- ne garip ya daha önce de tırnağım çekildiğinde narkoz bile kullanmamıştı doktor ben de hiç acı hissetmemiştim, fakat sonra eve gelince diğer parmaklarım fena halde zonklamıştı, iki gün boyunca
- yani aslında ben hissediyorum bence
- Hastaneden çıkınca ablama :'Ablo ya Hababam Sınıfı'nın çekildiği köşk hemen şurada, gidip görelim mi?' dedim
- şöyle güzel böyle güzel, verdim gazı
- ve tabii ki gittik :)
- koruda yürürken aklıma ön bahçede top oynamanın yasak olduğu geldi
- Köşkü bulmaya çalışırken 'Hababam Sınıfı' replikleriyle eğlendik, çoştuk
- Adile Sultan Kasrı'nı restore etmişler, içini girip göremedik, olsun
- Ve dönüş yolunda yerlerde bizim Nuni'nin deyimiyle 'Neşe Palamutları'yla karşılaştık
- Bikaç tane cebimize atıp yürümeye devam ettik
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Neşe palamutları size de neşe vermiyor mu artık? Toltekler diyor ki, aslında kelimeler yoktu ve biz onları uyduruyoruz. Yani bir kişi ıssız bir adaya düşse ve hiç kimse olmasa bile bir süre sonra yeni olan herşeye kendine göre isimler verirmiş, böylelikle bir süre sonra kendine bir dil uydururmuş. Demem o ki, herşeye neşeli mutlu olumlu bir isim koysak, bir süre sonra hayatımız olumlu olmaz mı? Mesela benim, "neşe palamudu" ağacının yanından her geçişimde çocuklarımla o ağacın altında neşe palamutları toplayarak eğlenişimiz gözümün önüne gelip mutlu olmam gibi....
YanıtlaSil