NOT: bana gelen bu maili Levent Bey'in izniyle yayınlıyorum, biliyorum Gülenay aradığı iliği bulacak, hadi gidip bi tüp kan verelim
*******************************************************************************
Merhaba Ayça;
Birikmiş eski gazeteleri geri dönüşüme atmak üzereyken, Milliyet'teki röportajını tesadüfen gördüm.
Aramıza geri dönmene ve iyileşmene çok sevindim.
Özge'nin facebook'ta paylaştığı -acil kan ihtiyacı- iletisini gördüğümde, A.Ü. Tıp Fakültesi'ne kan vermek için gitmiştim, fakat gittiğimde kan ihtiyacı kalmamıştı. Yine de ablana, ve şu anda ismini hatırlayamadığım arkadaşına (sanırım Dilara'ydı) telefonumu vermiştim kan ya da trombosit ihtiyacı olursa diye. Çok yorgun görünüyorlardı ama iyileşeceğine inanıyorlardı.
Bina içinde, bekleme salonunda, bahçede seni seven bir çok arkadaşın, yakının doktorlardan gelecek iyi bir haber bekliyorlardı.
Hiç tanımadığın, görmediğin, konuşmadığın bir insan için yardımda bulunmak farklı bir duygu.
Geçen hafta yine Tıp Fakültesi'ndeydim, bu kez kabin memuru olan kuzenimin yakın arkadaşı Gülenay için.
Şu an lösemi tedavisi gören Gülenay'ın da yardıma ihtiyacı var, tedavisi için acilen ilik nakli gerekiyor ve uygun donör bulmak için küçük bir tüp kan örneği vermek gerekiyor. Umutlar tükenmek üzere de olsa biz hâlâ inanıyoruz. İyileşecek Gülenay, daha 25'inde, thy'de kabin memuru.
Umarım seyahat planını gerçekleştirebilirsin.
Hiç bir zaman vazgeçme, mutlaka bir gün olacak.
Hayata sımsıkı sarılmaya devam et...
Levent Akdoğan
Antalya
Bak şimdi, o kadar yazdım çizdim, okudum bişey olmadı da, şimdi bunu okurken ağlayıverdim. Hem anılara, kan aradığımız günlere, belki Levent beyle konuşan bendim, o kadar çok kişiyle konuşmuştum ki, Dilara'yı da ne çok sevdik, melek gibiydi gelip hayatımıza seni kurtarmıştı bulduğu kanlarla.Şimdi de inşallah Gülenay kurtulur, Allah yardım edecek ona da eminim.
YanıtlaSilAyçaaaaa, nerelere ulaşıyorsun. Harikasınnn. İlham kaynağım benim!
YanıtlaSil